Thaipusam is het feest van de Hindoes voor de zoon van Shiva, Lord Subramaniam. Lord Subramaniam is degene die wensen kan vervullen of zonden kan vergeven. Dit is de reden van het feest, welke jaarlijks plaats vindt in januri of februari; dit jaar valt het in het weekend van 7 februari.
In Singapore wonen 3 miljoen mensen, waarvan 6% Hindoe zijn. Hiervan vieren 20.000 gelovigen het Thaipusam feest.
40 dagen voorafgaand aan de feestdag beginnen de, altijd mannelijke, deelnemers met een streng dieet. Hierdoor komen zij op de dag van het feest in een soort trance, waardoor zij pijn niet lijken te voelen en er ook nauwelijks bloed vloeit. Het is nl de bedoeling dat zij, om vergeving van zonden van hun hele familie te verkrijgen, zich aan kastijdingen onderwerpen. Deze varieren van het lopen op spijkerschoenen, het hangen van vleeshaken aan je borstkas, waaraan offerandes hangen zoals fruit of busjes melk, het doorboren van wang en/of tong, tot het dragen van de kavadi.
Een kavadi is een enorm ijzeren bouwwerk, die met pinnen of haken vast zit aan je romp. Hij is versierd met pauwenveren en offerandes. De kadavi’s worden ondersteund door dikke rollen op je schouder, en soms door een gordel om je heupen. Maar soms ontbreekt de heupgordel en verdwijnen dikke pennen door het vlees op je heupen…
Al deze boetelingen doen lopen mee in een processie. De processie wordt voorafgegaan door 2 ossen die een beeld van Lord Subramaniam dragen. Hierachter lopen de deelnemers, omringd door hun familieleden. De familie is ontzettend trots op de deelnemer en moedigt hem zoveel mogelijk aan. Er zijn groepjes muzikanten, waardoor sommige deelnemers het nog voor elkaar krijgen te dansen op hun muziek. Het is een zeer vrolijke een kleurrijke bedoeling. Als westerling mag je je midden tussen de processie bevinden. Er wordt ook uitgebreid gestopt als je een foto wil maken en tijdens de 3 km lange tocht kun je alleen maar enorme bewondering opbrengen voor de mannen die zich zo laten pijnigen om zonden van hun familie te verlichten.
De volgende foto’s zijn begin december gemaakt, dan wordt een korte processie gehouden als opwarming voor het echte werk volgende week. De foto’s zijn niet geschikt voor de weekhartigen onder de lezers;
In Singapore wonen 3 miljoen mensen, waarvan 6% Hindoe zijn. Hiervan vieren 20.000 gelovigen het Thaipusam feest.
40 dagen voorafgaand aan de feestdag beginnen de, altijd mannelijke, deelnemers met een streng dieet. Hierdoor komen zij op de dag van het feest in een soort trance, waardoor zij pijn niet lijken te voelen en er ook nauwelijks bloed vloeit. Het is nl de bedoeling dat zij, om vergeving van zonden van hun hele familie te verkrijgen, zich aan kastijdingen onderwerpen. Deze varieren van het lopen op spijkerschoenen, het hangen van vleeshaken aan je borstkas, waaraan offerandes hangen zoals fruit of busjes melk, het doorboren van wang en/of tong, tot het dragen van de kavadi.
Een kavadi is een enorm ijzeren bouwwerk, die met pinnen of haken vast zit aan je romp. Hij is versierd met pauwenveren en offerandes. De kadavi’s worden ondersteund door dikke rollen op je schouder, en soms door een gordel om je heupen. Maar soms ontbreekt de heupgordel en verdwijnen dikke pennen door het vlees op je heupen…
Al deze boetelingen doen lopen mee in een processie. De processie wordt voorafgegaan door 2 ossen die een beeld van Lord Subramaniam dragen. Hierachter lopen de deelnemers, omringd door hun familieleden. De familie is ontzettend trots op de deelnemer en moedigt hem zoveel mogelijk aan. Er zijn groepjes muzikanten, waardoor sommige deelnemers het nog voor elkaar krijgen te dansen op hun muziek. Het is een zeer vrolijke een kleurrijke bedoeling. Als westerling mag je je midden tussen de processie bevinden. Er wordt ook uitgebreid gestopt als je een foto wil maken en tijdens de 3 km lange tocht kun je alleen maar enorme bewondering opbrengen voor de mannen die zich zo laten pijnigen om zonden van hun familie te verlichten.
De volgende foto’s zijn begin december gemaakt, dan wordt een korte processie gehouden als opwarming voor het echte werk volgende week. De foto’s zijn niet geschikt voor de weekhartigen onder de lezers;
De opbouw van de kadavi vindt ergens langs de weg plaats. Ik heb geen druppel bloed zien vloeien en de man gaf geen kik. Het schijnt dat er achteraf geen enkel litteken te zien is...
Deze mannen hebben geen heupband. De vertikale pennen gaan dwars door een stuk vlees.
De linker man draag kleine blikjes melk mee rond zijn heupen, zijn ook stuk voor stuk met een soort vishaakjes bevestigd in zijn vel.
Dit is een van de meest zware kadavi's. (wordt regelmatig benadrukt door trotse familie leden)
Je kunt goed zien dat zijn tong horizontaal en vertikaal doorboord is. 1 minuut je tong buiten boord houden is al niet lekker, laat staan buiten in 35 graden met die 2 piercings...
De blikjes op zijn rug zitten vol melk. Op de achtergrond de ingang van een tempel.
Lopen op een spijkerbed, op zijn schouder hing een juk met blikken melk (rechts nog net een stukje van te zien)
Trotse familie in hun mooiste kleding moedigen de mannen aan.
No comments:
Post a Comment