Het was heerlijk weer vandaag en ik stapte op de fiets en was in 2 uur bij Lilith in hartje Amsterdam. Tot mijn verrassing ging de route langs de Kaag, de Westeinderplassen en dwars door het Amsterdamse bos; het was een heerlijk fietstochtje!
Lilith stond al klaar en samen fietsten we naar het Paleis op de Dam. Die staat al het hele jaar op ons verlanglijstje. Maar dicht door Corona, koninklijke werkbezoeken of het kwam toch net niet uit voor ons. Maar vandaag ging het lukken; ik had een tijdslot gereserveerd en we waren keurig op tijd.
Bij de ingang vroeg ik beleefd of ik misschien de batterij van mijn fiets mocht opladen. Maar dat was absoluut niet mogelijk.
🙄
Bij de afgifte van jassen en tassen vroeg ik het nog een keer. Deze keer ging de dame serieus op zoek naar een stopcontact maar die was er nergens en ze adviseerde me vriendelijk naar de entree te gaan. Daar hebben ze zeker stopcontacten. Ze zuchtte toen ik zei dat ik het daar al gevraagd had.
Ik snap het ook wel. Stel je voor dat heel Amsterdam daar zijn batterijen komt opladen. Ik besloot maar te gaan genieten van het paleis. Want dat kun je daar zeker!! Zelfs met zulke onaardige receptionistes.
Het Koninklijk Paleis Amsterdam is in gebruik door het Koninklijk huis als ontvangstpaleis en wordt hiernaast gebruikt voor tentoonstellingen en museum. Het werd tussen 1648 en 1665 gebouwd als stadhuis.
Vanaf de koepel kon men de aankomst van de schepen op het IJ zien. De windijzer op de koepel heeft de vorm en een koggeschip, het oude symbool van Amsterdam. Opvallend is het ontbreken van een monumentale ingangspartij. Wij moesten ergens rechts van het midden de ingang haast zoeken.
Het centrum van het stadhuis is de burgerzaal. Het beeld van Atlas valt bij binnenkomst direct op;
Recht tegenover Atlas is de Stedenmaagd van Amsterdam afgebeeld;
De burgerzaal is de grootste zaal van het paleis; het middelpunt van het gebouw en stelt het universum in het klein voor. In de vloer zijn 3 cirkels ingelegd, met kaarten van het oostelijk en westelijk halfrond en een sterrenkaart.
Hiernaast liggen 2 door galerijen omgeven binnenplaatsen, met halfronde schilderijen op de hoeken;
Ook bevindt zich in het vormalige stadhuis de Vierschaar;
Dit is een zaal waar vroeger doodvonnissen, waartoe elders in het gebouw al besloten was, in het openbaar uitgesproken werden. Het beeldhouwwerk de Vierschaar is het meesterwerk van Quellinus en is het mooitste beeldhouwwerk dat in de 17e eeuw in Nederland is gemaakt. De 4 levensgrote vrouwenfiguren verbeelden Schuld en Berouw. 3 marmeren verhalen tegen de achtergrond tonen goede rechtspraak; met in het midden het Oordeel van koning Salomo om schout en schepenen te inspireren om even verstandig en rechtvaardig te oordelen.
In de Schepenzaal werd door de schout (officieer van justitie en hoofd van de politie) en 9 schepenen (rechters) recht gesproken. Er hangt een schilderij van Ferdinand Bol met Mozes die met de 10 geboden de berg SInaï afdaalt, uit 1662;
Dit is de Kamer der Commissarissen van Kleine Zaken, die verbonden is met de Schepenzaal. Hier werd recht gesproken over kleine financiële zaken;
De Thesauri ordinaris was het kantoor van de beheerders van de stadsfinanciën en fungeerde later als slaapvertrek;
De Weeskamer werd opgericht om het beheer van de goederen van de wezen op verantwoorde wijze te waarborgen. Het is nu een logeerkamer;
De Assurantiekamer;
De Desolate boedelkamer;
Het gebouw rust op bijna 14.000 houten heipalen; na 1945 zijn er slechts 22 bij geheid. Het is tot 1808 stadhuis gebleven, en daarna aan koning Lodewijk Napoleon aangeboden als paleis. Aan de voorzijde werd een balkon aangebracht;
Bij zijn vertrek liet hij een aantal zilveren voorwerpen achter, en uit deze periode stammen ook de empire-meubelen.
In 1813 gaf Willem I het paleis terug aan Amsterdam, maar het stadsbestuur wilde niet voor het onderhoud opdraaien en graag de vorst aan de stad binden, en zo werd het sinds 1815 het Koninklijk Paleis van het Nederlandse koningshuis.
In de 20e eeuw werd het paleis meermalen gerestaureerd, en sinds 1960 is het gebouw beperkt opengesteld voor publiek. Tussen 2005 en 2009 was het paleis gesloten en voor 80 miljoen gerenoveerd (en daarna was er een jarenlang overleg over gevel reiniging).
Bij ceremoniële staats- en familieaangelegenheden functioneert het paleis op grootse wijzen. Bij staatsbezoeken logeert het bezoekende staatshoofd met zijn gevolg in het paleis. Er vindt troonsafstand plaats en prijsuitreikingen. In de zomer is er vaak een tentoonstelling. Maar de kunstvoorwerpen die vandaag her en der tentoon werden gesteld vond ik weinig toegevoegde waarde hebben... met als dieptepunt de werkkamer van Willem-Alexander. Hier lijkt er een glitterfeest gepland; een kunstenares heeft fluorescerende stukjes glas, spiegels en fournituren op het tapijt neergelegd. Alles ligt los en er is dus niet op te lopen, zelfs niet door de koning;
Hierna fietsten we naar één van mijn lievelingsrestaurants, Spirit. Hier kon ik gelukkig zonder problemen mijn batterij opladen en na een heerlijke lunch fietsten we samen nog een stukje op en daarna ging ik via een andere weg naar huis.
No comments:
Post a Comment