Taman Negara

Eind maart was het weer tijd voor het inmiddels jaarlijkse bezoek van mijn schoonouders en tante Clara en oom Erik. (tante Clara is de zus van Peter's moeder)

Dit jaar kwamen ze in de paasvakantie van de kinderen. De eerste vakantie week zou ik met twee pubers, twee 60+ ers en twee 70+ ers op reis gaan naar het grootste National Park van Maleisie gaan; Taman Negera, een 130 miljoen jaar oud regenwoud. Het is een van de oudste primaire regenwouden ter wereld en zelfs de ijstijden hebben er geen invloed op kunnen uitoefenen.

Momenteel wonen er nog 110 tijgers, 300 olifanten en een handje luipaarden en neushoorns. De kans dat je deze tegenkomt is het grootst als je er een paar maanden met een rugzak op uit trekt. Gezien de samenstelling van ons reisgezelschap geen optie.

Wel zijn er in royale aantallen apen, lizards, wilde zwijnen, slangen, vogels en vooral mieren te zien.

We zijn met een auto van Singapore tot bijna bij het ingang van het park gereden. (een reis van 7 a 8 uur). Hierna zijn we in een boot gestapt, die ons over de Tembeling naar het resort bracht waar we 3 houten huisjes gehuurd hadden.

De 3 uur durende tocht voerde ons dwars door het regenwoud en was heerlijk slaap verwekkend.

Erik, pa achter Erik verstopt, ma, Jillis en Clara.

Toen we eindelijk het resort bereikten, was het al een eind in de middag. De huisjes waren eenvoudig maar praktisch. Er was een terrasje met uitzicht op het oerwoud. Op de overkapping van ons terras ontdekten we onze huisdieren, die alle dagen min of meer zijn blijven 'plakken';

Clara en Jillis waren duidelijk de meest fanatieke spoorzoekers en die hebben 's avonds samen met een gids nog een nachtelijke wandeling gemaakt.

De volgende ochtend stond een lange jungle wandeling met hangbrug op het programma. Jillis kreeg nog een compliment van de gids want hij had een petal gespot, een vogel die zich erg goed onzichtbaar kan maken op de bodem van het regenwoud.

Er waren nogal wat lianen waar de kinderen om beurten in hingen;

Uiteindelijk kwamen we bij de hangbrug. Deze brug hing tussen de boomtoppen en was flink lang. Hij had diverse platforms tussen door en per hanggedeelte mochten er maximaal 4 mensen op en die moesten ook nog eens 10 meter afstand van elkaar houden.

's Middags hebben we weer een boottocht gemaakt, een heel eind de jungle in. Toen de boot niet meer verder kon gingen we lopend verder. We ontdekten nog redelijk verse olifanten poep. Aan het eind kwamen we bij een waterval, waar de kinderen een poos in hebben gezwommen en rond geklauterd.

De volgende dag stond er een grottentocht op het programma. Ik heb het zowiezo al een beetje gehad met grotten, en toen de gids vertelde dat het af en toe flink kruipen was, besloot alleen Jillis te gaan. Hij kwam terug onder de vleermuizen poep, maar zeer voldaan. Was ook nog naar een locaal dorpje geweest waar hij had leren vuur maken en blaaspijpschieten.

's Middags zouden we gaan raften. Helaas stond het water te laag voor een echte raft tocht, maar in een houten kano was het erg leuk om langs diverse toch wel slinkse watervalletjes te varen.

De laatste dag bracht een taxi ons terug naar de auto, waarna we in 1 ruk terug naar huis reden.