Eind november barsten de goede doelen fairs in Singapore los. Elke zichzelf respecterende school, club of vereniging organiseert er wel een. Ze doen eerst een beroep op hun leden voor helpende handen en vervolgens is er zoveel sociale controle dat je het niet uit je hoofd laat de fair ook te bezoeken.
Van alle creatieve vaardigheden is het bloemschikken en kerstkransen maken bij mij slechts rudimentair ontwikkeld. Ik besloot me dus op te geven voor het maken van kerstkransen op de Duitse school, want ik had al gehoord dat de combinatie van Duitsers en kerstfair een begrip is in Singapore. Het was ook een goede gelegendheid om eens wat moeders te leren kennen van de school.
Nou, je kon uit maar liefst 10 dagdelen kiezen om mee te komen helpen, en toen ik op school kwam, stond alles al klaar. Eerst moest je een strooien krans omwikkelen met dennentakken. Er lag zelfs blauwspar (tot zover mijn kennis over kerstgroen).
Het viel niet eens tegen, en nadat ik een paar kransen gemaakt had, kon het leuke werk beginnen. Ik keek mijn ogen uit wat die Duitsers allemaal hadden weten aan te slepen aan kerstmaterialen. Prachtig en er was duidelijk nergens op bezuinigd. Een lokaal stond helemaal vol enorme dikke kaarsen, waarvan er eerst 4 op de krans werden bevestigd. Vervolgens kon je helemaal los gaan in allerhande kerstversiering.
Het resultaat na een ochtendje ploeteren mocht er wezen; we hadden ieder minstens 2 kransen af. Bijna iedereen kocht haar eigengemaakte krans. Hoewel ik sterk in de verleiding kwam, besloot ik ervan af te zien omdat we de 13e december al op vakantie gaan. (bovendien mochten wij ze voor inkoopsprijs kopen en zouden ze op de fair voor bijna het dubbele weggaan; dus meer opbrengst voor de goede doelen)
Hierna had ik de smaak van het kerstkransen maken helemaal te pakken en besloot de volgende dag ook langs te gaan bij het zelfde onderdeel bij de Dutch charity, die een fair hield in de Hollandse club. Dit keer had ik er wel aan gedacht mijn fototoestel mee te nemen. Dus een paar impressies;
Links voor op de foto zit Marianne, de vrouw van de Nederlandse ambassadeur. Een ontzettend leuk mens, die elke maand haar woning open stelt voor een koffie ochtend. (heb ik nog nooit mee gemaakt dat iemand van de ambassade dat overhoop haalt)
Ik ben nooit zo van de koffie ochtendjes, maar zij heeft altijd een intressante gast spreekster en een enorm taartenbuffet, er komt veel aanloop en je ontmoet weer eens iemand, dus ik heb er al een paar keer mijn gezicht laten zien.
Maar ik dwaal af.
De kerststukjes van de Nederlandse charity waren zonder kaarsen, en er was ook niet zo'n onuitputtelijke voorraad materiaal. Daarintegen zouden ze voor ongeveer de helft van de prijs van de Duitsers te koop aangeboden worden.
Hier een van mijn mijn kransen;
Nadat ik maandag en dinsdag aan kerstkransen maken had besteed, besloot ik woensdag een voorraad suikerbeesten te gieten, een paar voor prive doeleinden, en de rest te schenken aan de 'zelfgebakken taarten afdeling' op de Hollandse fair. Samen met een vriendin die het wel wilde leren, heb ik de bijna antieke houten suikerbeesten mallen, nog uit mijn vaders bakkerij, tot 4 keer toe gevuld met diverse kleuren en smaken roomborstplaat.
's Avonds nog een poos bezig geweest om zakjes te maken uit Sinterklaaspapier; als je suikerbeesten verkoopt in plastic blijft er maar weinig van over, zeker in dit klimaat.
Vervolgens ben ik een paar dagen later de fairs gaan bezoeken; met name natuurlijk langs de afdeling kerstkransen. Had al een nachtmerrie gehad dat alle kransen verkocht zouden zijn behalve die van mij. De Duitse fair was een ontzettende chaos. Zelfs mijn kinderen, gewend aan de overgestructureerde Engelse aanpak, zagen op deze fair door de bomen het bos niet meer. De zuurkool met worst dampen overheersten het dennengroen, maar ze hadden het wel voor elkaar om binnen 2 uur na de opening alle kerstkransen te verkopen!
De Hollandse fair was veel gezapiger en duidelijk meer gericht op de Nederlande huisvrouw. Er was een enorme tafel vol Hollandse producten, van kaas, hagelslag en poffertjes mix tot Sinterklaasinpakpapier en chocolade letters. Qua hoeveelheid deden ze niet onder voor een schap bij de AH, en aan het einde van de fair stond er nog een klein doosje restantjes. Ook al mijn suikerbeesten waren op een paar ons na verkocht! De tafel met kerstkransen liep beduidend minder. Na 6 uur fair stonden er nog een flink aantal kransen (gelukkig niet mee die van mij - haha). Wat een verschil toch tussen deze 2 buurlanden!
No comments:
Post a Comment