Ik ben lid van de Heritage Society in Jakarta. Deze organisatie organiseert film avondjes, lezingen, boek besprekingen enz. Dit is voornamelijk 's avonds en dan heb ik geen zin meer om WEER dat verkeer te trotseren. Maar een onderdeel van de HS zijn de diverse explorer groepen. Deze groepen bestaande uit ongeveer 35 dames van diverse nationaliteiten moeten zelf culturele uitstapjes organiseren. Eerst bedenk je wat je wil; op zaterdag of op woensdag ochtend, en 1 of 2 of 4 keer in de maand. Vervolgens worden de groepen gevormd door degene met dezelfde wensen. Ik koos voor de woensdag, 2 keer per maand, omdat daar ongeveer 8 Nederlandse dames in zitten, en ik verder weinig Nederlandse contacten heb hier.
De dames in de groep moeten vervolgens afspreken welke woensdag jij iets wilt organiseren en waarheen. In de bibliotheek van de HS staan mappen vol voorbeelden om je ideeen te geven, maar eigen inbreng mag ook. In november heb ik een chocolade workshop georganiseerd bij de chocolade school in Jakarta. Je hoeft dan zelf te bedenken wat je wilt gaan doen, de locatie vooral te bezoeken en afspraken te maken, mails rond te sturen, eventueel geld in te zamelen en eventueel zorgen voor een presentje.
Dit keer stond het Jawi Jawa Java op het programma. Hier kun je kennis maken met oa batik, dans en (gamelan) muziek.
Wij gingen eerst een batik doek maken. Ik had het idee dat we een doek zouden maken ter grootte van een sarong, maar het was meer zakdoek formaat. Ik snapte al snel waarom; wat een WERK!!
Op het witte doek was een motief gestempeld. Dit motief moest je overtrekken met hete wax. Je deed dit met een soort houtje met een ijzeren hulsje boven op en dat uit liep in een ijzeren punt.
De hete wax stond in de potten, en je doopte het hulsje in de wax en vervolgens was het enige wat je hoefde te doen het overtrekken van de lijntjes...
Tot mijn verbazing was dit niet zo makkelijk als het klonk. Het bleek dat er vaak onder het stokje een wax druppel vormde die als je niet uit keek op het doek terecht kwam en daar niet meer van af te halen was. Het enige wat je kon doen was de vlek te verwerken in het patroon. Maar het was uiterst frustrerend.
Daarna moest je ook nog de achterkant bestuderen; daar waar de wax niet goed was doorgedrongen moest je de lijnen herhalen.
Daarna was het rijp voor de diverse baden. Eerst komt de doek in de rode bak, hier zit een bepaalde stof in. Daarna gaat het doekje in het rode of het blauwe verfbad. Daarna komt de bak met de fixeerstof. Daarna gaat de doek in de kookwas om de wax te verwijderen, en na onderdompeling in koud water gaat de doek aan de waslijn;
Mijn doek waar ik een uur op heb zitten ploeteren zat vol vlekken. Gelukkig hou ik niet van batik! Maar ik snap nu waarom doeken zo duur zijn. Als je meerdere kleuren wilt hebben, moet het tekenen met de wax steeds herhaald worden. Alle stof die niet de 2 of 3e kleur moet hebben moet dan weer met wax bedekt worden.
Ik ben normaal wel handig met handwerkjes, maar dit... is niks voor mij.
Daarna kregen we dansles. In het Indonesisch. De dame was ontzettend aardig en had een hele choreografie bedacht voor een uitvoering van 10 minuten.
Iedereen kreeg een sjaal om en tijdens de dans moest je die voordurend op een bepaalde manier door je handen laten glijden. Ook dit viel niet mee, maar gelukkig konden we om onszelf lachen. (er waren totaal 20 dames van de HS gekomen en we waren in 2 groepen verdeeld)
Tot slot kregen we een heerlijke Indonesische rijsttafel. Het was een zeer leerzaam ochtendje; ik hou het bij yoga.
.
No comments:
Post a Comment