Blog Archive

Followers

Thursday, May 29, 2008

Op huizenjacht in Singapore

Peter had al een paar keer voorgesteld dat ik best naar Singapore kon komen om het verblijfsvisum te regelen, eens wat huurhuizen te bekijken en de school te bezoeken, maar ik hikte nogal tegen de vliegreis aan; 1 uur naar Dubai, 2 a 3 uur wachten, en vervolgens 7,5 uur naar Singapore. Bovendien had hij al onze huizen in Australie, ons huis in Gorinchem en het huis in Bahrein uitstekend uitgezocht, dus ik had het volste vertrouwen.
Tot hij eindelijk in mei wat huizen ging bekijken in Singapore met een makelaar. Ik had opeens geen rust meer na zijn verslagen, en besloot nogal opeens dat ik toch maar even op en neer wilde gaan.

Jillis wilde absoluut niet mee. Hij had die week een partijtje van een prins, op een prive eiland bij de Ritz, waarna hij ook nog mocht blijven slapen in het paleis samen met zijn vriendje Koen. Verder had hij nog diverse rugby en voetbalwedstrijden en een uitje naar het waterpretpark, dus heb ik 2 moeders van zijn Nederlandse vriendjes gevraagd of hij bij ieder van hen 3 nachten kon blijven slapen.

Lilith wilde wel graag mee; ze vond het heerlijk 3 schooldagen te missen, en wilde graag een kijkje nemen in Singapore.
Dus wij samen op reis, en we zijn gister weer thuis gekomen.
Het was HEERLIJK en ik heb genoten van het klimaat en zelfs de irritantste Chinees irriteert me minder dan de gemiddelde Arabier. (of is dat euforie?)
Wat het ook heel erg leuk maakte, was dat een vriendin van mij er zat, Hedwig. Ik ken haar nog vanuit Singapore, inmiddels woont zij al jaren in Nl. Haar oudste dochter is een jaar jonger dan Lilith maar die 2 meiden gaan erg goed samen. Inmiddels heeft ze nog een 3e dochter. Zelden zo'n supermollig en innig tevreden kind van 8 maanden meegemaakt.



Hedwig en baby Cecilia

Zij was deze maand in Singapore omdat ze een maand een appartement van een vriendin kon lenen en haar oudste kind zit nu in groep 8, dus die kon nu beter een maand school missen dan volgend jaar in de brugklas… heel irritant voor mij want ik had haar liever na de zomer in S. gehad.
Ze heeft vooral vakantie gevierd en eens om haar heen gekeken naar de banenmarkt, ze wil binnenkort weer gaan werken dat is in Singapore makkelijker voor haar ivm kinderopvang.
Dus als ik op huizenjacht was, was zij aan het jobhunten en daarna haalden we kinders uit school (ze had die van haar 10 dagen in de Hollandse school geparkeerd). Lilith is 1 dag mee geweest op huizenjacht en 1 dag naar nieuwe school geweest, en verder was het weekend.
Peter was heel druk dus dat kwam goed uit ;-)
Wat hebben we het leuk gehad met alle meiden! Alleen maar gelachen.

Maar goed, de huizen. De huizenmarkt is in 7 jaar dubbel over de kop gegaan. Om een idee te krijgen; ons oude huis in Singapore ligt nu ongeveer 40% boven ons budget, en dat na alle promoties van Peter en de aanpassingen van het budget. Bovendien helpt het paleis waar we nu in wonen ook niet echt om weer wat in te gaan schuiven. Maar goed, ik had al de 1e dag weer zo'n heerlijk gevoel in Singapore dat je soms dingen moet inleveren.


We kwamen vrijdagochtend aan, na lange reis via Dubai, slechts 2 uurtjes geslapen, Lilith misschien 3,5, maar omdat het ochtend was, wordt je gelijk wel weer wakker en we hadden nog net tijd voor een douche en de makelaar stond al voor onze neus. We hebben de eerste dag wat clusterhuizen bekeken. Dat zijn rijtjes huizen, die met z'n alle zwembad, gym, tennisbaan ed delen. Ideaal voor Jillis, en ik had eigenlijk mijn zinnen op zoiets gezet, Peter vond ze erg geschikt maar te duur. Ik een beetje pissig dat hij toch geen bod wilde doen (proberen kan altijd), maar Peter wilde liever niet op de top van ons te besteden budget gaan zitten. Heel verstandig, maar voor mij soms wat minder.


Dus ik eerst eens langs wat clusterhuizen. Nou, toen ik de clusterhuizen gezien had, wilde ik er zelfs niet in wonen als ze de helft zouden kosten. Lelijke smalle rijtjes huizen van voor en achter op elkaar gepropt, gym oud, zwembad aardig, maar het huis zelf ook klein en oud. BRRR... blij dat Peter nooit ons maximum heeft willen bieden. haha.
Het huis wat hij ook zag zitten, was een 2 onder 1 kap, in de buurt van ons oude huis, en die locatie is heerlijk voor ons; tussen werk en scholen, Hollandse club, rugbyclub en manege. Toen ik het huis had gezien, was het niet mijn droomhuis, maar de huur was redelijk en ze wilden de keuken wel vernieuwen. De badkamers waren oud maar wel bruikbaar, en het had 4 kleine slaapkamers, een kleine studeerkamer, een zoldertje en een leuk zitje buiten in de schaduw en overdekt. (nauwelijks tuin maar we houden toch allebei niet van tuinieren). Omdat er die middag kijkers voor de 2e keer zouden komen, die volgens makelaar heel serieus waren, raadde ze me aan goed te denken wat ik wilde. Als die kijkers een cheque bij zich hadden, was het huis voor hen. Ik Peter gebeld. Midden in vergadering. Het liefst wilde ik de volgende dag met een andere makelaar nog van alles zien, maar die luxe hadden we dus niet. Omdat Peter nog een paar andere huizen gezien had, en volgens de makelaar dit wel een goed huis was in deze prijsklasse, besloten we allebei maar te bieden op dit huis voor die kijkers zouden komen. (ik dacht bij mezelf; zie ik morgen een droomhuis, betaal ik desnoods die aanbetaling wel zelf. Wel even slikken, maar dat zou dan maar moeten.) Wat gebeurde er; onze makelaar kreeg die middag de eigenaar pas na 6 uur te pakken, inmiddels was het huis dus aan de kijkers die voor de 2e keer kwamen verkocht, voor bedrag boven de vraagprijs en ze wilden ook geen nieuwe keuken. Ik had er even goed de smoor van in, maar omdat het toch niet echt mijn droomhuis was, probeerde ik te denken; jammer maar helaas.

Nadat we klaar waren met het huizenrondje, lieten we ons afzetten bij de Hollandse school. Lilith herkende alles nog, maar in haar herinnering (ze was 5 toen we weggingen) was alles veel kleiner geworden. En in mijn herinnering was vroeger alles veel schoner en moderner… ben wel verwend in Bahrein. Maar erg leuk om door de school te lopen; nog met wat leerkrachten gepraat over middelbare scholen in Singapore, en toen zagen we Hedwig en haar dochters. De baby had ik nog niet gezien en wat een droom van een kind. Zo kan je er wel 5 hebben (in theorie). We zijn direct naar de Hollandse club gegaan, Peter had ons al lid gemaakt dus ik kon Hedwig introduceren. Alle kinderen helemaal gelukkig en wij ook; de meiden hadden nog goede herinneringen aan de club. Niets veranderd, het eten nog even lekker en de ambiance even relaxed. We zijn er tot 's avonds laat blijven hangen.



Claudia, Laetitia en Lilith op de Hollandse club


Volgende dag ging Lilith met Hedwig mee fietsen op Pulau Ubin, een eilandje bij Singapore, en ik ging met Angela, onze makelaar van 7 jaar geleden op pad. Erg leuke chinese vrouw en weet precies wat er wat waard is. Ze had ook wat duurdere huizen uitgezocht om te bezichtigen maar dat vond ik geen probleem; weet ik ook wat je voor een paar duizend meer kan krijgen. Aan het eind van de dag had ik een heel goede kijk op de huizenmarkt. Ik wist toen dat het huis dat onze neus voorbij was gegaan, zijn geld dubbel en dwars waard was geweest. Sommige van die duurdere huizen had ik niet eens willen hebben. Ik werd er eigenlijk wel relaxed onder. Ik wist nu in elk geval dat ik liever niet in een condominium (flat met gedeeld sportfaciliteiten) wilde wonen, en clusterhuizen ook niet echt een genot waren. Als het deze week niet zou lukken, dan had Peter nog ruim 2 maanden om iets te vinden, en anders konden we ook nog tijdelijk eerst in zijn appartement gaan zitten.


Zaterdag had ik nog wel een heel erg leuk huis gezien, 2 onder 1 kap, beetje in de stijl black and white, leuke tuin, prachtig terras, voor weinig (- nou ja - relatief). Dus ze zijn er wel; niet te dure, leuke huizen. Maar daar zou die middag ook een 2e bezichtiging op komen, dus Peter, wijs geworden, had zatermiddag toch vrij en maakte een afspraak dat hij het ook zou zien. Hij moest echter half uur op sleutel wachten, ging lekker in de tuin zitten, en ontdekte na een half uur een irritante bezine lucht; zat er achter de schutting een benzinestation. Oeps. Waren we anders nooit achter gekomen.

Toen werden we opgebeld door makelaar van dat 1e huis, dat aan onze neus voorbij gegaan was, dat er in dezelfde straat nog 2 soort gelijke huizen op de markt zouden komen. Ook nog zaterdagmiddag gaan bekijken. Het eerste huis vonden we niets; vraagprijs was veel hoger, de staat van het huis was minder en dichter op de drukke 6th avenue. Het andere huis konden we zondag even zien. Dat 2e huis had als voordelen tov het 1e huis; keuken in betere staat, badkamers waren veel beter, nadeel; keek ook uit op 6th Av maar er zat een groen plantsoentje met klein speeltuintje tussen, en het huis was dermate geisoleerd dat je in het huis niets hoorde. In de tuin zag je de 6th avenue niet en ja, je hoorde auto's... maar 6th Avenue is nog geen Bukit Timah (drukke 6 baans straat waar 6th Avenue op uit komt) natuurlijk. Vraagprijs was wat Peter in zijn hoofd had! We boden iets minder, dat gaf ons even speling dat ik maandag nog een dag met Angela op pad kon.
Inmiddels had ik zondag ook echt mijn droomhuis gevonden!! Een vrijstaand black and white huis, grote grastuin in luxe wijk, maar hier moest op geboden worden. De richtprijs was heel redelijk, maar er moest nog airco in en een wasmachine, gasfornuis en vaatwasser. Maar een huis!! Om te kwijlen. Ik vond het zeker het dubbele waard! Gezien de airco kosten, en de populariteit - hoop kijkers, hebben we geen bod gedaan. Dan hoor je pas over 10 dagen wie het geworden is, en het werd gewoon te duur. SNIK. Bovendien was de locatie voor mij heel ongunstig, voor Peter redelijk. Maar Peter moet 1 keer per dag op en neer naar kantoor en ik rijd de hele dag rondjes tussen school en clubjes.

Zaterdagavond bleven de kinderen bij de oppas in Hedwigs flat en zijn wij met z'n vieren gaan eten; een vriend van Hedwig uit Jakarta was over. Erg gezellig en de kinderen hadden ook lol samen. Zondagochtend is Hedwig nog gaan brunchen in het Raffles met vriend. Omdat wij 's avonds uit eten moesten met Peters baas zijn wij met alle kinderen naar de Hollandse club gegaan en hebben er een rustig dagje van gemaakt, met wat huizen kijken tussen bedrijven door dus. Het etentje met zijn nieuwe baas en vrouw was ook erg leuk, je herkende de huidige 'restaurantenwijk' aan de rivier niet meer terug. Marga is wat ouder dan ik, met volwassen kinderen, maar heel erg sympatiek en erg rustig. Omdat Lilith de volgende dag naar school zou gaan, is zij met een Mc Donald zakje thuis voor de tv gebleven, en ging naar bed nog voor wij het eten besteld hadden, dus dat kwam goed uit.

Toen ben ik maandag nog een hele dag met Angela op pad gegaan, maar niet veel beters gezien dan het huis waar we zondag op geboden hadden. Jammer genoeg was dat niet van Angela; ik had haar heel graag de klandizie gegund, want ze heeft me 2 dagen heel vrolijk van alles laten zien.
We waren precies klaar toen Lilith uit school kwam, en daar nog even gepraat met het hoofd van de senior school. Lilith vond de school leuk, de meisjes heel leuk, maar de lessen, en zelfs wiskunde (niet haar sterkste vak) heel erg makkelijk. Dus toch kijken of we haar niet kunnen laten testen aan het eind van de zomervakantie. Het zou jammer zijn als ze na een paar maanden naar een hogere klas zou moeten (waar ze oorspronkelijk in Nederland in hoort). Voor Jillis lijkt het me wel relaxed; iets minder druk op de ketel. De meiden van Hedwig waren ook om 3 uur uit, de Hollandse school ligt tegenover de Duitse, dus wij weer op naar de club. (iedereen blij)
Toen we 's avonds in de Hollandse club zaten te eten, belde de makelaar. Als we het huis echt wilde hebben, moesten we iets hoger bieden en NU de cheque geven, anders was ze bang dat het huis de volgende ochtend aan mensen die voor 2e keer kwamen verhuurd zou worden. Peter had nog die oude cheque van het 1e huis op zak, en met mijn vriendin hebben we gedrieen onze portemonaies geleegd tot er genoeg cash op tafel lag, toen is de makelaar het geld op de club komen halen en het huis is nu van ons. Ik heb er vrede mee. Het is niet mijn 'droomhuis', maar goed leefbaar en perfecte locatie. (kan je het nog volgen allemaal??)

reactie Jillis; 'en van dit kleine huisje is alleen de rechter kant van ons?' .... tja, jongen, duidelijk te lang in Bahrein gewoond.

Dinsdagochtend nog heel even de stad in, Hedwig ook mee, en snel kadootje gekocht voor Jillis.
Ik heb het zo druk gehad, dat ik niet eens last gehad heb van een jet lag. Echt ongelovelijk. En zo naar mijn zin, dat ik sliep als ik in bed lag, op wat voor tijd dat dan ook was. Nog nooit mee gemaakt. (heb ik ook als ik 3 dagen in Nl ben; gun ik me ook geen slaaptijd, en dan heb ik wel een nachtvlucht achter mijn kiezen, maar geen tijdsverschil.)
De terugreis was weer hetzelfde saaie stuk. We kwamen pas om 22 uur aan - voor ons gevoel 3 uur in de nacht, met 45 minuten vertraging en bagage nog in Dubai. Zucht. Ben ik vandaag ook nog achteraan geweest want bezorgservice is hier onbekend. Lang leve Gulf air.





No comments:

About Me

My photo
Voorschoten, Netherlands
Ik ben dit blog in mei 2008 begonnen als vervanging van de nieuwsbrieven die ik regelmatig naar familie en vrienden opstuurde. Ik ben getrouwd met Peter, die voor een Nederlandse baggermaatschappij werkt, en we hebben 2 kinderen, Lilith (23 jaar) en Jillis (20 jaar). Sinds augustus wonen wij in Dubai en in Voorschoten. De kinderen studeren allebei in Nederland; Lilith IBA in Rotterdam en Jillis fiscaal recht in Leiden. Behalve in Nederland heb ik ook 4 jaar in Davos (Zwitserland), 3 jaar in Karratha en Geelong (Australie), 2,5 jaar in Janabiyah (Bahrein), 8 jaar in Singapore en 2 jaar in Jakarta (Indonesie) gewoond. Peter woont sinds een jaar meestal alleen in het buitenland; eerst een jaar Vitoria, Braziliƫ en nu in Dubai. Ik ben begonnen met diverse studies in de alternatieve gezondheidszorg. In mijn blogs schrijf ik over de belevenissen van ons gezin, over onze avontuurlijke vakanties en wat er verder nog in onze levens speelt.