Sinds ik in het boek Wandellust iets las over de Slikken van Flakkee, wilde ik daar eens wandelen. Ik ging zelfs zo ver dat ik een paar waterdichte laarzen van Zoo kocht. Hierna ging ik naarstig op zoek naar iemand die ook waterdichte laarzen had en niet op zag tegen 20 km lopen.
Die combinatie bleek lastig te vinden.
Ik had deze dag een afspraak met Marja, maar die moest ze afzeggen omdat ze niet lekker was. Het was mooi weer, ik had mijn laarzen ingelopen, dus besloot ik dat ik vandaag naar de slikken ging. Alleen.
De Slikken van Flakkee grenzen aan aan het meer De Grevelingen, het grootste zoutmeer van Europa. Dit water was lange tijd onderdeel van de Noordzee, maar toen in 1971 de Brouwersdam werd aangelegd, werd het meer afgesneden van zee. Omdat het water zout bleef, is de flora en fauna ook anders dan aan zoetwatermeren. Ook de Slikken liepen niet meer onder door eb en vloed, maar het is wel een een nat gebied gebleven dat nooit echt droog word.
Het noordelijke deel is een oerbos; Staatsbosbeheer laat de natuur daar zijn gang gaan. Er zijn een paar oerbossen in Nederland; het is er stiller, groener en natuurlijker dan in een gewoon bos.
De Midden Slikken was lange tijd een zanddepot. Dat is uiteindelijk weggehaald en er is een strandmeer voor in de plaats gekomen met verschillende diepten die verschillende watervogels aantrekken.
Op de Zuidelijke Slikken grazen de meeste dieren en is daardoor het meest open deel. Behalve heckrunderen en fjordenpaarden kun je hier ook makkelijk reeën en hazen tegenkomen.
Omdat ik alleen was besloot ik een rondwandeling te maken - hierdoor miste ik wel een stuk Slikken maar het was praktischer uitvoerbaar. Ik begon in Melissant.
De wandeling ging over de 2.5 km lange Bouwdijk, maar het was erg rustig dus niet vervelend lopen. (het was zelfs zo rustig dat ik gewoon in de berm kon plassen!)
Al snel naderde ik het begin van de Slikken. Eerst nog wat 'gewoontjes';
Maar wel mooi;
Misschien overdreven, een paar foto's van waterplaatsen achter elkaar op mijn blog, maar ik kon er geen genoeg van krijgen. Sorrie! Nog eentje dan;
Het werd echter al gauw een soort van spectaculair. Vooral het pad. Ik had mijn laarzen in mijn rugzak (wilde geen 20 km op laarzen lopen) maar die kwamen nu toch van pas;
Het pad was nauwelijks te missen tussen het lage gorsbos. En met die laarzen heerlijk lopen soppen;
Op een gegeven moment kwam ik een flinke kudde heckrunderen tegen (bruine stipjes op de achtergrond);
Je kon nog een klein uitstapje maken met uitzicht over het gors en de Grevelingen, dat kon er ook nog wel bij;
Dus... als er iemand is met waterdichte laarzen (en een auto) die de hele Slikkentocht met mij wil doen... ik loop graag het hele pad een keertje. Zetten we een auto aan het begin- en eentje aan het eindpunt. Laat maar horen!
No comments:
Post a Comment