19 km door het Kennemer Nationale Park (bij Bloemendaal) met Tonia.

Er zijn momenteel 21 Nationale Parken in Nederland. Toevallig stuitte ik, op zoek naar een volgende wandeling, op het Kennemerland. Ik had er nog nooit van gehoord, ik wist wel dat er bij Bloemendaal een prachtig duingebied lag, maar dat was het wel zo'n beetje. Nationaal Park Zuid-Kennemerland is in 1995 ontstaan uit een samenwerkingsverband van de terreinbeheerders Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer, PWN, particuliere eigenaren, IVN, de omliggende gemeenten Zandvoort, Haarlem, Bloemendaal, Velsen en de provincie Noord-Holland. Dit samenwerkingsverband richt zich op de bescherming en natuurontwikkeling van dit bijzondere duingebied.

In de voortdurend veranderende duinlandschappen en bossen leven maar liefst 40% van alle planten- en dierensoorten in Nederland. Grote grazers zoals wisenten, konikpaarden (Pools; konik = paardje)  en damherten zorgen door hun graas-werk dat het duin open en dynamisch blijft. De Schotse hooglanders worden de grasmaaiers van het Nationaal Park genoemd. Wisenten zijn de grootste landzoogdieren van Europa. Ze zijn in 2007 uitgezet en hebben sindsdien al voor 25 nakomelingen gezorgd.

Konijnen zijn door virusziekte nagenoeg uitgestorven. Zodra het mogelijk is worden ze weer uitgezet want hun geknaag houdt het duingebied open en gevarieerd. Door de konijnenziekte en zure regen raakten de duinen steeds meer overwoekerd door ruig grasland en struikgewas. Hierdoor veranderden de dynamische open duinen in dichtbegroeide duinen, die nu door de grote grazers in toom worden gehouden.

In de zandbodem van de duingebieden bevindt zich van nature een grote voorraad zoet water. Omdat dit water zeer geschikt is als drinkwater, werd er in de vorige eeuwen veel water in de duinen gewonnen. Hierdoor verdroogde veel duingrasland en verdwenen vochtige duinvalleien. Door het verminderen van de waterwinning in 1998 en het uiteindelijk stoppen ervan 4 jaar later, werd er tot 10 keer meer vochtig duinmilieu gecreëerd. Dit gaf een enorme boost aan de biodiversiteit binnen het Nationaal Park. De parnassia, wilde orchidee soorten en heelblaadjes zijn weer toegenomen. 

In de zeereep zijn op 5 plekken sleuven gegraven om de wind weer toegang tot het duin te geven. De wind krijgt zo vrij spel op het kale zand en deze duinen kunnen weer gaan wandelen door het landschap. Een eeuwenoud proces is hiermee in ere hersteld. In de winter zijn de sleuven het wisent uitkijkpunt via het wisenten pad.

Door natuurontwikkeling kwamen bij toeval sporen van een zesde-eeuwse woonstalboerderij te voorschijn. Het huis was langgerekt gebouwd, volledig van hout wat zeer bijzonder is. In het gebied Groot Olmen zijn 15 plaatsen met nederzettings'afval' gevonden.

Er zijn drie natuurbruggen gemaakt over 2 drukke wegen en over het spoor. (2013-2018). Deze natuurbruggen verbinden het park met de Amsterdamse waterleidingsduinen, waardoor een aaneengesloten duingebied van 7000 hectare ontstond. Planten en dieren, zoals konijn, wezel, hazelworm, wijngaardslak, zandhagedis, rugstreeppad, duinroos en allerlei vlindersoorten krijgen hierdoor een groter aaneengesloten leefgebied en meer mogelijkheden om zich voor te planten en te verspreiden.

Op internet vond ik een interessante wandeling. Onderweg kon je kiezen of je de 12 km lange tocht wilde uitbreiden tot 18 of 19 km. De bospaden bestaan hier voornamelijk uit zand.

We parkeerden de auto bij parkeerterrein Koevlak in Overveen. Ik had de routebeschrijving uitgeprint en opgewekt gingen we op pad.

We begonnen rechts onderin bij de rode pijl en de rode route. Het probleem was dat de route werd aangegeven met gele, blauwe en groene markers ipv rode, blauwe en bruine. En we hadden geen idee welke kleur bij de rode route hoorde.

Het volgende probleem is dat we al bij het begin niet uit de route beschrijving kwamen. Elke boom, elk draaihek en elk zandpad werd beschreven maar klopte niet wat we tegen kwamen. En hoe weet je nu of de beschreven 'kromme eik' een eikenboom is als er nergens meer een blad aan de bomen zat?

Na een paar honderd meter waren we het al zat. We besloten gewoon de gele route te volgen en met af en toe een blik op google maps kozen we gewoon een pad dat er het leukst uitzag.

Het werkte wonderwel. Een keer spraken we een ervaren wandelaar die ons adviseerde 100 meter het bos in te lopen naar een prachtig watertje;

Op een gegeven moment kwamen we op de groene route, en al snel zagen we het Vogelmeer;

De zandpaden vielen erg mee. Het was nattig zand dat meestal prima liep. 

Bovendien scheen de zon de hele dag en was het rond de 10 graden. Van de voorspelde windkracht 5 hadden we nauwelijks last en ik moest al snel mijn winterjas om mijn middel knopen omdat het gewoon te warm was.

De duinen waren adembenemend mooi;

En opeens zagen we ook een stukje zee in de verte;

We liepen naar de zee en kwamen bij palen waar het doel ons een beetje van ontging. Als de grote grazers niet naar de zee mochten, konden ze toch ook over een duinhelling lopen??

                                   

 

Of zou het gewoon als decoratie bedoeld zijn?? Leek mij niet...

We liepen een eind langs het strand, richting IJmuiden. Wie deze horizon (en lucht!!) verontreiniging bedacht heeft moet zich diep schamen;

Op een gegeven moment zagen we een opening in de duinen en we liepen daarheen om een pad te zoeken terug naar de gele, blauwe of groene route. 

We hadden inmiddels ook honger maar de paar bankjes die we tegen kwamen waren allemaal bezet. We waren om 11.15 uur begonnen met de wandeling en het was al half 2. We wilden net op de grond tegen een hekje gaan zitten tot we opeens toch een vrij bankje zagen. Dankbaar gingen we zitten en aten onze lunch op.

Daarna liepen we weer verder en zagen veel stukken met 'dwalend zand';

Na een poos kwamen we bij het Spartelmeer;

Vanaf hier was het nog 40 minuten lopen naar de auto, volgens google maps, want inmiddels waren we zelfs de gele, blauwe en groene routepaaltjes kwijt.

We kwamen wel langs de mooiste boom van de dag;

Om 15.45 uur kwamen we terug bij Koevlak. 4 uur gelopen. Half uurtje gelunched. En 19 km afgelegd.

We waren uiterst tevreden.

Maar wel erg moe. 

De volgende ochtend had ik een afspraak met Linda om de Ganzenhoek te wandelen, mijn favoriete wandeling in de Wassenaarse duinen.

Toch ook mooi en lekker dichtbij;