Rondje Ganzenhoek

12 november ben ik een lang weekend naar Nederland gegaan. Er moesten wat dingen geregeld worden. Het testament van mijn vader heb ik ondertekend, nog wat overlegd met mijn moeder over de dankbetuigingen, en we hebben samen de as van mijn vader opgehaald. In december gaat mama naar Frankrijk, en het is de bedoeling dat mijn broer de as gaat uitstrooien in het bos achter zijn camping. Papa was zo graag in St Germain L'Herm, dat we het een erg mooi idee vonden om hem daar uit te strooien.


Verder niet zo veel overhoop gehaald. 13 uur vliegen, 7 uur tijdsverschil, en 13 uur terug maken Nederland eigenlijk totaal ongeschikt als bestemming voor een 'lang weekend'.
Toch kijk ik met heel veel plezier op die paar dagen terug. Mijn moeder en ik hebben vooral veel samen gepraat, gekookt, gegeten, boodschapjes gedaan (toch weer meer dan 40 kilo bij elkaar gesprokkeld!), 's avonds een spelletje gedaan als ik mijn ogen niet meer open kon houden (hielp goed!) en af en toe naar buiten.


De mooiste wandeling die we gemaakt hebben, wil ik nog even over vertellen.
Precies halverwege de duinen van Wassenaar, over de weg die naar het Wassenaarse strand leidt, ligt een wit restaurant. Daar tegenover kun je parkeren, en daar begint ook 'de Ganzenhoek'. Een wandeling van ruim 3 km, dwars door de duinen. Ik heb er vroeger heel wat rondjes doorheen gehold, maar was er al jaren niet meer geweest.
Ze hadden hier en daar het pad wat omgelegd, maar de grootste verandering was dat er nu vee rond liep. Prachtige bruine paardjes met witte manen, en dikke zwarte Schotse Hooglanders. Ook leken er meer meertjes te liggen dan in mijn herinnering.


Ik had helaas mijn fototoestel niet bij me, maar om een klein idee te geven heeft mijn tante, Maria van den Barselaar, een foto opgestuurd. Dus bij deze;







Wie ooit nog in de buurt komt, en een uurtje over heeft, kan ik de Ganzenhoek van harte aanbevelen! Prachtig!!