Wake boarden

Deze week was het herfstvakantie. Tot grote vreugde van de kinderen besloot ik gewoon thuis te blijven; Peter had ook geen vrij en ik had nog geen energie om een reisje uit te stippelen (was eerst van plan 'gewoon' een paar dagen met de auto naar Maleisie te gaan).
Dus hebben we de vakantie gebruikt voor speelafspraakjes en wat uitjes in Singapore.

Een achterbuurvrouw, Femmy met 2 zonen in dezelfde leeftijd als mijn kinderen, was van plan een dagje te gaan wake boarden aan de East Coast. Na hun korte kennismaking met knee boarden in Bahrein, waren de kinderen hier direct voor te porren. Omdat haar ene zoon niet mee kon (die moest wel naar school) besloten we nog een nieuw vriendinnetje van Lilith mee te vragen; beetje proppen op de achterbank maar het ging net.

Kai, Jillis, Linde en Lilith hebben er zin in!

We reden er zowaar in 1 keer naar toe (ik heb altijd wat moeite me te concentreren op een TomTom als er een gezellige vriendin naast me zit te kwekken en vaak heeft Jillis het nog eerder door dan ik dat ik WEER een afslag heb gemist).

Het was een ovaal vormig zoutwater binnen meertje, via een kleine brug in open verbinding met de kust. Rond het meer hadden ze een staalkabel contructie, waaraan lange koorden hingen die handmatig in beweging werden gezet. Al je je aan het koord vast hield, werd je rond het meer getrokken. Ideaal; geen motorboot meer nodig en een makkelijke start vanaf de kant. Nadeel; als je aan de andere kant van het meertje eraf viel, kon je het hele eind terug lopen. In het meer lagen verschillende springschansen, en sommige boarders maakten er een flink spectakel van.

Je kon kiezen uit knee boardjes (zit je dus op je knieen), wake boarden (soort snowboard idee) en waterskies, en nog wat onduidelijk varianten hier tussen.

De kinderen begonnen met de knee boardjes, en binnen het uur wisten ze allemaal het meer rond te komen;

Jillis

Lilith

Na het eerste uurtje begon de een na de ander met een wake boardje. Maar dat bleek een stuk lastiger!
Linde was de enige die het niet op gaf maar het 2e uur volop bleef proberen, maar niemand is veel langer dan 5 meter op dat boardje blijven staan.

Kai, Linde en Jillis wachten op hun beurt met het wake boardje



Dit vraagt natuurlijk om een 2e (en 3e en 4e en...) herkansing!
Van mij mocht het, op de laatste dag van de vakantie, maar Jillis' armspieren waren nog niet hersteld en Lilith had last van haar buikspieren...

WATJES

;-)


.