Dit weekend was het weer zover; het jaarlijkse grote rugbytoernooi van TRC, de rugbyclub van Jillis en Lilith.



Helaas waren er in Liliths groep (under 18) geen opponenten dus kon haar team niet meedoen.
Maar in Jillis' groep, de under 14th, waren er 6 teams uit wijde omgeving die zich hadden ingeschreven.
Zaterdag moesten ze tegen elk team een korte wedstrijd spelen.
Het is de hele week droog en zonnig geweest, en de zaterdag begon het al om half 8 te onweren en te regenen...
Gelukkig nam de onweer tegen 9uur wat af en de organisatie besloot het toernooi door te laten gaan, al was het alleen maar om door de voorraad hamburgers heen te komen...
De hele dag kwam er met regelmaat wat water naar beneden. Het gevolg; de looppaden om de velden werden al gauw enorme modderige velden. Het was soms onmogelijk om erdoorheen te lopen! Overal zag je kapot gelopen teenslippers. Die zuigen zich vast in de modder en met lopen trek je ze stuk.
Alles, alles, alles zat onder de modder.




Alleen op de velden was nog gras zichtbaar, maar dat nam ook met het uur af.
De jongens rolden door de modder, tackelden, renden terwijl het water om hun benen hoog opspatte, het was soms spectaculair om te zien. (TRC speelt in rode of rood/zwarte shirtjes)
Misschien valt een grote jongen je op in hun team. Dat is JJ. Hij moest aan een scheidsrechter zijn legitimatie laten zien, die wilde niet geloven dat hij in 1998 geboren was...
TRC won 5 wedstrijden, en speelden gelijk tegen hun grootste concurrent, de Centaurs, ook uit Singapore.
Hierdoor kwamen ze in de halve finale op zondag, maar hun tegenstander in de halve finale kwam niet opdagen zodat ze automatisch in de finale kwamen.
Zondag begon droog en zonnig, en later schoot de vochtigheidsgraad nog flink omhoog...
We moesten heel lang wachten tot ze eindelijk konden spelen. (10.30 uur verzamelen voor die halve finale, en de finale was pas om 13.45 uur)
De finale was tegen de Centaurs.
De eerste helft eindigde met 2 - 0 voor TRC.
De tweede helft eindigde met 2 - 2. Het was enorm balen, want in de laatste minuut waren ze bijna bij de achterlijn en ze konden elke minuut scoren, maar toen was het opeens tijd. Er was ook nog een doelpunt afgekeurd om onduidelijke redenen.
In de verlenging werd gespeeld voor 'sudden death'. Binnen 5 minuten scoorden de Centaurs en dat was natuurlijk een enorme teleurstelling.
En daarna kregen ze een peptalk van de coach, die hen complimenteerde met de fantastische 2e plaats. Hij eindigde ermee dat hij straks lachende gezichten op het podium wilde zien. Daarna vroeg hij;
"Yes coach??"
.........
"I don't hear you!"
"Yes coach."
"I don't hear you!"
"YES COACH!!!!!!!"
Nou, hier het 'vrolijke' resultaat;
.