Barbarians

Er is een rugby team in Singapore met de naam Barbarians. Volledige naam; Barbarians, centre of excellence.
Dit team wordt geleid door Tom, een ex Australische rugby prof, inmiddels met buik en zelfde maat snor, maar het fanatisme is niet afgezwakt met de jaren. Hij heeft de Barbarians opgezet, en 2 keer per jaar houdt hij een selectie middag voor alle rugbyers in Singapore, die hij 3 uur test op behendigheid, inzet, doorzettingsvermogen en spelvaardigheid (en vast nog een aantal andere criteria).
In september had Jillis ook meegedaan aan deze selectie middag, maar was toen afgewezen. Half maart was de selectie voor dit seizoen en weer ging hij er vol optimisme heen. Hij deed flink zijn best, maar omdat er 2 leeftijdsjaren in 1 team zitten, en hij bij de jongste behoorde, durfden we er niet al te veel van te hopen.

Hij zou maandag middag gebeld worden; om 8 uur nog niets gehoord en zijn vriendje ook niet, dus we dachten dat het weer niets was geworden. Echter; kwart over 9 belde de coach, met felicitaties want Jillis was aangenomen!
Half 10 belde Marijn; ook hij zat er bij, dus dubbel feest want zij zijn de enige Nederlandse jongens die rugbyen in Singapore (zij zitten op verschillende clubs en scholen) dus dubbel leuk dat ze allebei in de selectie zitten.

Afgelopen donderdag had hij de 1e training, 's middags van 5 tot 7. Kleine impressie;


.
Uitgekozen "under 11's" en "under 13's". Jillis wordt dit jaar 11 dus hij zit bij de "under 13's".
Trainer Tom is het kale mannetje in het midden.
.

Mooie tackle, Jillis!

Jillis in licht blauw shirtje, rechts van het midden.
.
Eind april is er een officiele shirt presentation en in juni gaat meneer zijn eerste uitwedstrijd spelen in Sydney, gesponserd. Hoewel ik vrees dat ouders de hoofdsponser zijn want in mei is er een lichtelijk verplicht gala diner ter werving van sponsergelden. Er zijn vervelender verplichtingen, toch?

.

En 3 juni was het zover; het hele clubje met 4 trainers naar Sydney;

.

.

En geloof mij dat 4 mannen het hele groepje (50 jongens van 9 tot 13) prima aan kon; wie zich niet inzet, niet slaapt, niet eet of zich misdraagt wordt zonder pardon uit de selectie gezet. Ze hebben een geweldig toernooi gehad, geen wedstrijd verloren, en ook nog een boottocht langs het beroemde operahouse gemaakt en 2 uur naar de dierentuin geweest. Smaakt naar meer; in september zijn er weer open selectie dagen en moet Jillis zich weer zien te plaatsen...


.

Tijn

Dit is Tijn, geboren op vrijdag, 13 maart.

Zijn moeder, Marielle, was zoals iedereen in Singapore in het ziekenhuis bevallen maar zocht een kraamhulp. Ik ben eens met haar gaan praten in februari, en we besloten dat we het wel samen aan durfden.

Dus na een flitsende bevalling kwamen Marielle en Tijn op 14 maart thuis en heb ik een weekje wat hand en span diensten verricht.

Heerlijk, zo'n klein hoopje in bad doen. Luiertje om. Hemdje aan en klaar want meer heb je hier, zelfs als pasgeborene, niet nodig.

Het kraambed verliep zeer voorspoedig. Tijn sliep. Tijn dronk. Tijn plaste en poepte. Marielle knapte ook heel snel op en broertje en zusje waren diep onder de indruk.

Wat een geweldig leuke week!

Bibliotheek van de Hollandse club.

In Singapore staat de Hollandse Club. Dat is een mooi gebouw, buiten het centrum, met een aardig lapje grond, ooit opgericht toen de grondprijzen nog niet de pan uitrezen (precies 100 jaar geleden).
De naam is een beetje misleidend, want slechts 30% van de leden is Nederlands. Maar aan de andere kant, zijn er veel Nederlandse invloeden in feesten, maaltijden en andere activiteiten terug te vinden.
Zo komt er 3 keer per jaar een Nederlands cabaret (Droog Brood is net geweest, en ik hoorde dat Karen Bloemen in december komt). Op koninginnedag is er een groot oranjefeest. Er wordt veel aandacht besteed aan Sinterklaas, en wat minder aan de kerstman en Halloween.
Er worden in veel sporten les gegeven, vooral in tennis en er zijn hockey teams voor alle leeftijden. Op de Hollandse club kun je, op een heerlijk overdekt terras, zuurkool, bitterballen en poffertjes krijgen, naast een heel scala van Aziatische maaltijden.
Verder zijn er wat zaaltjes voor diverse activiteiten, 4 tennisbanen, een lekker zwembad, een speeltuintje, een basketbal veld en... een bibliotheek.

Ik ga al mijn hele leven graag naar een bibliotheek en omdat ze dringend verlegen zaten om vrijwilligers, zit ik nu elke dinsdag ochtend een paar uur achter de bali;



De bibliotheek is eind vorig jaar gerenoveerd (voor oud leden onder de lezers; hij is verplaatst naar waar vroeger de gym zat) en ziet er prachtig licht uit op een centrale plek in de club.

leeshoekje bij de ingang


Er staan ongeveer evenveel Engelse als Nederlandse boeken, en als vrijwilligster kan ik ook boeken aanbevelen die we aan schaffen. Als je lid van de club bent, is het lidmaatschap van deze bibliotheek gratis, maar moet je een paar dubbeltjes per week per boek betalen. Van dit geld worden nieuwe boeken gekocht, en oudere boeken worden verkocht (staan in het raamkozijn). We krijgen ook veel giften; hiervan selecteren we wat opgenomen wordt in de collectie en wat naar de verkoop gaat. In mei is de jaarlijkse boekenfair en dan worden er erg veel boeken verkocht.



Hier staan de kinderboeken; in zicht de Engelse, aan de andere kant bij het raam de Nederlandse boeken.



Dit is een gedeelte van de volwassen boeken voorraad; links Engels talig en recht vooraan de Nederlandse boeken.



Er is een zeer royale leestafel; hier zit ik vaak boeken te kaften;




Ik had niet gedacht dat ik er zoveel lol in zou hebben, maar ik kom er erg graag en de rest van het team zijn allemaal van die boekenwurmen; heerlijk!



.

Brood bakken in de tropen

Toen ik rond de eeuwwisseling in Singapore woonde, was er bedroevend weinig brood te krijgen. (Chinezen zitten 3 keer per dag achter een kom rijst of noedels met groente en vlees).
Ik herinner me van dat vierkante fabrieksbrood, weeeeken houdbaar, en ik maakte er altijd tosties van om het weg te krijgen.
Inmiddels is er veel verbeterd op dat gebied. Er zijn een paar bakkerij ketens gekomen, die zeer redelijk brood verkopen en zelfs in supermarkten hun schappen hebben. Maar toch... ik blijf een kritische bakkersdochter.

Jeanette Bruinsma, die ik nog kende van 8 jaar geleden, heeft inmiddels zoveel brood zelf gebakken, dat ze hier cursussen in geeft. Vooral in Zwitserland heb ik regelmatig mijn eigen brood gebakken, in Australie had ik een broodbakmachine, maar het kost toch allemaal aardig wat tijd en mijn gezin is eigenlijk altijd heel tevreden met gewoon lichtbruin brood zonder te veel fratsen. (en op zondag wit brood met Nederlandse hagelslag). Dus eigenlijk had ik me er heel lang niet meer zelf aan gewaagd.

Maar ik was toch erg benieuwd wat Jeanette me kon leren, dus ik op cursus.
In al die jaren dat zij inmiddels hier woont, heeft ze het broodbakken bijna tot professie gemaakt. Ze geeft les oa in krentenbollen, kaiserbrodchen, ciabatta, olijvenbrood, walnotenbrood, fougasse en focaccia met gorgonzola en mozzarella.
Als ik zelf een paar dames wist op te snorren, mocht ik kiezen welke broden ze ging leren. Ik had mn interesse in de laatste 4 broden, en die dames had ik zo bij elkaar.
Dus wij op cursus;



Ze leerde dat je het deeg of een half uur zelf kon kneden, of een goede mixer kon aanschaffen. (broodbak machines konden in haar ogen ook niet veel goeds doen)
Ha- ideaal; die mooie kitchen aid van mij heeft prima deeghaken!
Ook hoorden we dat het Singaporese klimaat eigenlijk perfect is voor het rijzen van het brood; het deeg na het kneden gewoon afdekken met wat folie en hop naar buiten! Warmte en vocht; wat wil je nog meer.

Ik leerde hoe belangrijk het was het deeg goed te vouwen, ook een keer halverwege de rijstijd.

Terwijl het ene deegje stond te rijzen, maakten we het volgende deegje en zo voorts.
Al snel kwam het eerst brood (olijven brood) de oven uit en we hadden bijna geen geduld om het ook maar even te laten afkoelen zodat het vast te pakken en snijdbaar zou zijn;


olijven brood (links) en focaccia met gorgonzola en mozzarella (rechts)

Als je het rechter brood open sneed, vind je een dikke laag gorgonzola, mozzarella en basilicum... mmm... heerlijk! Maar wat minder geschikt voor dagelijkse consumptie...


De achterste broden zijn fougasse, apart gekruid met anijszaad, en de middelste broden zijn mijn grote favoriet; walnotenbrood.


Het was een groot succes, en wie het wil proeven; kom maar langs!!

Kabouter Plop

2 maart mochten de kinderen allebei op hun nieuwe school beginnen; de Tanglin Trust School. Ze hadden allebei een goede reden om te willen veranderen van school, zelfs midden in het schooljaar, midden in een semester. Jillis had leuke vriendjes in de klas, maar vond de lessen allemaal even saai op de German European School, en klaagde er maar over dat hij niets leerde. (met dikke negens op zijn kerstrapport, zeer ongebruikelijk voor zijn doen, begon zelfs ik hier in te geloven)
Lilith had nauwelijks aansluiting met de meisjes uit haar klas en werd eigenlijk steeds ongelukkiger, dus toen de Engelse school, die eigenlijk ook sterk onze voorkeur had gehad, eindelijk plaats voor hen had, heeft niemand over de overstap getwijfeld.


Dus; midden in het schooljaar op zoek naar nieuwe uniformen, schooltassen, petjes, gymkleding, zwemkleding, en vooral; schoenen.

Toen Jillis zich een keer schoolziek meldde op de aller-aller saaiste dag van de week, vond ik het goed op voorwaarde dat hij nu eindelijk eens mee de stad in ging voor de verplichte zwarte leren schoenen, niet te hoog, vooral geen sandalen en verspeend van enige sportieve fratsen.

Allereerst naar de uniformen winkel in de stad. Er stonden enkele uiterst degelijke jongensschoenen, met keuze tussen veters en klittenband, voor een zeer lage prijs. Dus ik dacht; dat gaat lukken!
Wat bleek; Jillis wilde ze niet eens PASSEN. Of ik dacht dat hij in deze KABOUTER PLOP schoenen naar school zou gaan?!

Om een lang verhaal kort te maken; we hebben er nog een ochtend en een middag schoenenjacht tegen aan gegooid, en uiteindelijk is dit het resultaat;




Vandaag is de 5e dag van hun nieuwe school. Lilith is de eerste dag al opgenomen in een groepje van 3 meisjes. Mevrouw gaat eind van de maand naar Australie op schoolreisje (let wel; ze zit nu in year 8 - dus ik vraag me nog maar niet af waar year 13 naar toe gaat) en de meisjes hebben al geregeld dat ze in hun 4-persoonstent er prima bij past.
Ze heeft een sportdag achter de rug en kwam thuis met een gouden plak voor estafette. (Iedereen had zich vooraf moeten opgeven voor diverse sportonderdelen, wat Lilith natuurlijk niet had kunnen doen. Toen gaf een van de meisjes haar plaats aan Lilith zodat ze ook een onderdeel mee kon doen). En vandaag was het 'bookday' en mocht ze naar school als een boekheld; gaat ze met een van de meisjes als identiek stripfiguur; dat meisje had nog een t shirt voor haar. (ook Lilith kreeg ik dus niet meer in haar Hermelien - Harry Potter - outfit)
Lilith voelt zich helemaal blij. De lessen zijn leuk, vooral haar geliefde tekenles zit op een geweldig niveau. Duits is nu een eitje voor haar op deze school, en erg leuke naschoolse activiteiten.


Jillis is wat minder spraakzaam over zijn 1e schooldagen. Het enige wat hij er direct over kwijt wilde was; 'de dag is nog nooit zo snel gegaan'.